Lente 2022. Opeens waren vier van mijn twintig tuinschermen vergaan. Ik stak er bij twee ervan zo mijn hand doorheen. Kon bij wijze van spreken de buren begroeten. In 2015 nieuw geplaatst. Hoe kan dit? Zo snel? Het waren takken. Wilgentenenschermen om precies te zijn. Aha.

Echt Hollands zijn dikke schuttingen op je erfafscheiding. Dicht op elkaar bevestigde planken. Verticaal tegen inbrekers. Of horizontaal om wat aan op te hangen. Nieuw nog mooi om te zien. Na paar jaar wordt het snel grijzig. Zeg maar, lelijk. En buren- tuin-leef-geluiden houden ze zeker niet tegen.

Kon dat niet anders?

Jazeker, deel wel. Daarom besloot ik in 2015 om de schutting wat speelser te maken. Wat meer levendiger. Die saaie plankendelen onderbroken door iets. Wilgentenenschermen! De aanprijzing van de leverancier was als volgt. “….Wilgenscherm met houten frame120cm x 180cm. Het fijne vlechtwerk heeft weinig doorkijk en geeft toch een elegante “look” aan uw tuin met een rustige natuurlijke uitstraling. Uitstekend geschikt om te laten begroeien….”

Ik plaatste er dus vier. De onderhoudstip bij aankoop was om elk jaar de wilgentenen in te spuiten met een mengsel van 2/3 deel gekookte lijnzaadolie en 1/3 deel terpentine. Maar ja, lui als ik was, deed ik dat niet. Daarbij, het zag er ieder bloeiseizoen gewoon goed uit. Recent dacht ik ook: terpentine was dat niet een petrochemisch product? Die probeer je tegenwoordig toch zoveel mogelijk te vermijden, want aardolie is een fossiele brandstof, nietwaar?

Wat nu? Renoveren of vervangen?

Aha, het raamwerk van dit tuinscherm bleek nog grotendeels intact. Zelf takken vlechten? Moeilijke klus? Hoe? Waar haal ik wilgentenen vandaan? Wat kost dat? Hé, was ik niet bezig sinds begin 2021 bezig om binnen 2 à 3 seizoenen mijn voor- en achtertuin om te katten naar Jouw Heuvelrugtuin, dat prachtige initiatief van o.a. het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug? De Heuvelrug waar wij als dorp Soesterberg zo dicht tegen aan en zelfs een beetje op liggen. Hup, zelf vlechten. Op zoek naar inheems takkenmateriaal.

Waar te beginnen met zoektocht #koopalleslokaal?

Gewoon op dorp. Héé, Odijkplein, hoek Kampweg / Moerbessenberg. Liggen stapels vers gesnoeide takken in april, ieder jaar. Direct naar Eemfors gebeld, want dat is de aannemer ingehuurd door de Gemeente Soest. “….Nee, wij doen alleen het klein onderhoud aan vooral snippergroen. Bomen doen anderen..”. De gemeentelijke chef Groen bracht uitkomst. Snel, kort en deskundig antwoord. “…Die bomen zijn geen wilgen, maar zgn. platanen en de takken daarvan zijn niet echt geschikt om er een schutting mee in te vlechten. Bovendien vervalt dit snoeihout aan de aannemer..”.

Tot zover het Odijkplein, overigens het plein vernoemd niet naar de plaats, maar naar verzetsstrijder Cornelis Odijk, (geb.7 mei 1913 –  ovrl. 7 mei 1945). Het is de plek van het Vrijheidsmonument, waar ieder jaar de officiële burger 4-mei Herdenking in Soesterberg plaatsvindt. Dit terzijde.

Verder zoeken dichtbij Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug.

Takkenjacht. Viaduct A28 hier over en je staat vrijwel meteen in het Zeister bos. Meteen even de boswachter “Noord” van het Utrechts Landschap benaderd. Nee, zomaar takken meenemen is diefstal. Terug naar de wilgen, dan maar. De knotwilgen misschien? Waar vind je die eigenlijk hier in de buurt? Ik herinner me onderweg binnendoor op de fiets naar mijn fruitteler onder de rook van de Uithof (#koopalleslokaal), langs de slootjes knotwilgen. Daar dan? Slechts enkelen en niet gesnoeid.

Dan maar op het web zoeken. Lees ik over Knotploegen. Die zijn er ook in Soest, zelfs ook verbonden aan de stichting Landschap Erfgoed Utrecht  maar die vrijwilligers presenteren zich niet online en ook het Steunpunt Vrijwilligerswerk kon mij niet verder helpen dan dit: “…fiets gewoon Soest in langs het poldergebied, het is nu (maart/april) de snoeitijd, misschien zie je ze knotten in levende lijve… “. Alleen Soesterbergers zijn niet makkelijk in het “over de berg” te gaan fietsen in noordelijke richting, ook ik dus niet…

Geef niet op, dat zoeken. Ingeving! Ligt het niet voor de hand om het team van mijn Heuvelrugtuin te vragen? Die hebben altijd sterke pragmatische ideeën. Grote kans dat het ook nog gaat voldoen aan de uitgangspunten van Jouw Heuvelrugtuin, helemaal goed. Wat leerde mij dat? Knotwilgen komen typisch voor in polder/rivier/slootjeslandschappen. Juist dat is schaars op de Utrechtse Heuvelrug. Eindelijk. Fervent Heuvelrugtuin aanhanger in Maarn/Doorn/Driebergen, Evelien Roos, bracht de gouden tip.

Gevonden op 6 kilometer van ons dorp, een knoest van een….

Zij bracht me op het spoor van Piet Hein, uit Driebergen-Rijsenburg. Hij heeft een kweekveldje (zgn. grienden) in Culemborg (riviergebied!), en een loods op nog geen 6 km van Soesterberg (aan de N237 r.Utrecht) met verse wilgentakken in verschillende soorten en maten. Twee flinke takkenbossen in de auto gestouwd. “….Je kunt ze zo onderhouden en gaan een jaar of 7 jaar mee. maar gaan langer mee om ze te laten begroeien met klimplanten. Vlechten 4 om 4 mandsgewijs, en laat de zwaartekracht haar werk doen, dus van boven naar beneden..”, gaf Piet Hein, zelf een knoest van een vent met een ruige bos haar, me nog mee.

Gevonden #koopalleslokaal en aangekocht (€ 15,= per bos / per scherm), geen verspilling verders en rakend aan de HRT principes. Paar weekjes later aan de slag ermee. Een klein proefvlakje gevlochten en weer uitgehaald. Besloten wat het beste paste. Beetje medewerking van de buren. In 2 sessies van 3 uur alles gevlochten. Net genoeg wilgentenen. Toch een fijn ontspannend klusje, in een ZEN-ritme in gestaag tempo uit te voeren.

Grappig detail dit: als laatste knipte ik de bovenzijde van de beide schermen naar gelijke hoogte. Bosje sprietjes van takjes werd groter en groter. Had ik zomaar een 5-december attribuut uit vervlogen tijden in mijn handen!

Is een gevlochten tuinafscheiding de nieuwe trend?

Zeker en vast. Dat hoorde ik niet alleen van Evelien Roos en de knoest zelf Piet Hein Spieringhs

met zijn De Vlechterij. Inspiratie kwam ook van Jaap Dirkmaat, de bevlogen voorzitter van het VNC. Hij vertelde op een verbluffend eenvoudige wijze in een populair wetenschappelijk TV-programma (bekijk desgewenst die aflevering hier) hoe natuurlijke afscheidingen in het landschap, de zgn. vlechtheggen, een sleutelrol spelen in het vergroten van biodiversiteit in ons land en nog meer goeds in zich hebben.

Een piepklein mini-stukje vlechtheg, daar kijk ik voorlopig zelf op uit in mijn Heuvelrug achtertuin op dorp Soesterberg. Een bevredigende klus. Een fijne gedachte iets goeds bij te dragen aan het directe leefklimaat in mijn buurt. Een doortimmerd idee voor de tuin dus.

Over de auteur. De bijdragen van Basjan Mol zijn feitelijk & onafhankelijk. Versterk geen politieke kleur, noch vertegenwoordiging van een stroming of belangenorganisatie, evenmin uit op persoonlijk financieel gewin. Actief in twee pro-deo vrijwilligers projecten. Publicaties op eigen blog www.klikoproza.nl met als uitgangspunt “…Samen<>werken aan een (nóg) betere directe Leefomgeving…”.

© 2002 – 2022 copyright KlikoProza.nl, Utrecht, Soesterberg, Nederland, B.A. Mol. Alle rechten voorbehouden. Alle nieuwe ideeën beschermd. KlikoProza.nl is een particulier initiatief. Dit initiatief heeft geen winstoogmerk. Wel is het een  handelsnaam ondergebracht in mijn lopende zakelijke onderneming TSC CommercialRelief, Soesterberg, Nederland. Deze onderneming is sinds 2002 actief en ingeschreven in het Handelsregister bij de Kamer van Koophandel onder dossiernummer 32090431, alwaar ook de Algemene Voorwaarden zijn gedeponeerd en opvraagbaar. Contact is altijd mogelijk via redactie@klikoproza.nl